ภาษาโส้

ภาษาโส้
        มีแต่ภาษาพุดไม่มีภาษาเขียนหรือตัวอักษร กล่าวกันว่าแต่เดิมนั้น โส้มีตัวอักษรเหมือนกันแต่เขียนไว้บนหนังควายแห้งต่อมาชาวโซ่นำมา “จี่” ไฟกิน จนในที่สุดหนังควายก็หมด ตัวอักษรโซ่ก็หายไปด้วยลักษณะภาษาโส้คล้ายภาษาเขมรและภาษาส่วยพวกโส้ออกเสียงตัว ร. และควบกล้ำ ร. ล. ชัดเจนมาก การออกเสียงคำต่างๆ มักจะมีเสียง “หึ่งๆ” ที่หน้าคำอาจจะเป็นเสียง “อะ” “อัง” หรือ “อัน” และสระเอียมักจะลากเสียงยาว เป็น “เอีย-อา” เช่น " เปอะโหลนมอลำ เราะขน๊าด"  แปลว่า  ไปดูหมอลำ  สนุกมาก
ตัวอย่างภาษาในกลุ่มเครือญาติ เช่น
          ๑.พ่อ ภาษาโส้เรียกว่า อึมเปี๊ยะ
          ๒.แม่ " อีมเบะ
          ๓.พี่ชาย " อาย
          ๔.พี่สาว " เอย
          ๕.น้องชาย " แซม
          ๖.น้องสาว " แซมกามู
          ๗.พี่ชายแม่ " เตาะ
          ๘.พี่ชายพ่อ " อาแจ๊ะ
          ๙.น้องชายแม่ " นั๊วะ
          ๑๐.น้องชายพ่อ " อายี่
          ๑๑.น้องสาวพ่อ,แม่ " อะเวีย
          ๑๒.ย่า,ยาย " เนยอ๊อะปู
          ๑๓.น้องชายพ่อ,แม่ ที่ยังไม่แต่งงาน " อายแจ๊ะกอง